Ποιος Γκουαρδιόλα;

του Βασίλη Μαυρόπουλου

Άλλη μια δημοφιλής παράσταση, άλλο ένα μεγάλο El Classico ανέβηκε χθες το βράδυ στο "Μεστάγια" της Βαλένθια. Ήταν ένα ματς για νεύρα (στην κυριολεξία...), ένα ντέρμπι που έκρινε τον πρώτο τίτλο της χρονιάς στην Ισπανία. Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον Μπαρτσελόνα και στα στοιχήματα για το ποια από τις δύο ομάδες θα επικρατούσε είχαν μπει από νωρίς. Μέσι ή Ρονάλντο; Μουρίνιο ή Γκουαρδιόλα;

Ο αγώνας ξεκίνησε και από την αρχή έγινε φανερό πως θα εξελισσόταν σε μία μάχη ανάμεσα στην καλύτερη ομάδα του κόσμου και στον καλύτερο προπονητή του κόσμου. Μπαρτσελόνα εναντίον Μουρίνιο λοιπόν. Καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, η Μπάρτσα είχε την κατοχή της μπάλας, χωρίς, όμως να μπορεί να βρει τον τρόπο,ώστε να πλησιάσει τα καρέ του Κασίγιας. Η Ρεάλ από την πλευρά της δήλωσε παρόν με την εκπληκτική της άμυνα πάνω στα ατού των Καταλανών και με τις αντεπιθέσεις της, στις οποίες αν ήταν πιο τυχερή θα μπορούσε να είχε σκοράρει. Ο "Special One", και πάλι, με την εξαιρετική τακτική του έφερε το παιχνίδι εκεί που ήθελε και παρέδωσε σεμινάριο με θέμα το μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί η Μπαρτσελόνα. Κλειδί του ματς ήταν ο Πέπε και η έμπνευση του Μουρίνιο να τον χρησιμοποιήσει στο κέντρο, με τον νεαρό Πορτογάλο να κάνει τα πάντα σε άμυνα, αλλά και επίθεση (είχε δοκάρι προς το τέλος του α' ημιχρόνου).

Το β' ημίχρονο ξεκίνησε και πάλι με την Μπάρτσα να έχει στην κατοχή της την μπάλα και να προσπαθεί να διασπάσει τη μαεστρικά στημένη άμυνα των Μαδριλένων, μάταια όμως. όταν η Ρεάλ κουράστηκε λίγο, η Μπάρτσα πίεσε, είχε πιο ουσιατική κάτοχη και έκανε ευκαιρίες. Εκεί, όμως, μίλησε η κλάση του Κασίγιας που κράτησε ζωντανή την ομάδα του και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, όπου η κουρασμένη Μπάρτσα είχε μεν στην κατοχή της την μπάλα, αλλά δεν μπορούσε να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Η Ρεάλ αναζωογονήθηκε στη μικρή διακοπή μεταξύ της λήξης της κανονικής διάρκειας του αγώνα και της έναρξης της παράτασης και κράτησε με άνεση την Μπάρτσα μακριά από τα καρέ της. Σε μια αντεπίθεση, μάλιστα στο 103' της αναμέτρησης σκόραρε με κεφαλιά του Κριστιάνο Ρονάλντο, γκολ που έμελλε να της δώσει τον τίτλο του "Copa del Rey", έπειτα από δεκαοχτώ χρόνια. Μετά το γκολ που δέχτηκε, η Μπάρτσα προσπάθησε να ανεβάσει στροφές και να γίνει απειλητική, αλλά δεν τα κατάφερε.

Σε γενικές γραμμές, ο Μουρίνιο έδειξε για ακόμη μια φορά γιατί χαρακτηρίζεται ως ο κορυφαίος προπονητής του πλανήτη. Η τακτική του παίρνει δέκα με τόνο και σ' αυτόν πιστώνεται η κατάκτηση του τίτλου από τη Ρεάλ.

Ο Γκουαρδιόλα, από την άλλη πλευρά, που για ακόμη μια φορά ψάχνει την ταυτότητά του, πρέπει να τη ζητήσει απο τον "Special One".  Ενώ η Μπάρτσα φαινόταν υπνοτισμένη, ο ίδιος δεν έκανε απολύτως τίποτα από τον πάγκο για να αλλάξει το ρου της αναμέτρησης. Περίμενε και περίμενε και περίμενε... Σα να ήταν σίγουρος για την ήττα της ομάδας του. Σ' ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι, έδειξε πως όταν το πράγμα στραβώνει, ο ίδιος δεν μπορεί να αντιδράσει και τα περιμένει όλα από τους παίκτες του. Δε φρέσκαρε την ομάδα, ως όφειλε να κάνει, με την έναρξη της παράτασης και για κάποιον ανεξήγητο λόγο κράτησε τον περπατητή Βίγια στο γήπεδο για 105 ολόκληρα λεπτά! Με ανάλογο τρόπο είχε αποκλειστεί και πέρυσι από την Ίντερ (προπονητής της οποίας τότε ήταν - τι σύμπτωση!- ο Μουρίνιο) για το Champion' s League. Είτε έχουν είτε δεν έχουν προπονητή στον πάγκο οι Μπλαουγκράνα είναι ένα και το αυτό. Έχουν απλώς μια φιγούρα που κάθεται στη θέση του προπονητή και παριστάνει τον μεγάλο κόουτς στην πλάτη όλων αυτών των παικταράδων που έχει στο ρόστερ του. Οι οδηγίες του φαίνεται σα να περιορίζονται στην ακόλουθη φράση: "Μπείτε μέσα και παίξτε όπως νομίζετε!". Ποιος Γκουαρδιόλα τελικά;