Λειτουργώντας σαν άνθρωποι

του Βασίλη Μαυρόπουλου

Τέλος, φίλοι μου. Τέλος τα ελληνικά play-off της Superleague, τέλος το Champion's League, τέλος σε λίγο και η Α1 Μπάσκετ. Τέλος όλα! Του χρόνου πάλι...

Κι ενώ πλησιάζουμε προς ένα καυτό, όπως διαφαίνεται, ήδη από το Μάιο, καλοκαίρι, αθλητικές εφημερίδες και ραδιόφωνα ασχολούνται πλέον με προπονητολογίες και μεταγραφικές φήμες. Το τι έχει ακουστεί και τι προκείται να ακουστεί και πάλι δεν περιγράφεται. Κλασικά αθλητικά ρεπορτάζ σε νεκρές αγωνιστικές περιόδους.

Κι ενώ κάπως έτσι κυλάει το πράγμα με την αθλητική επικαιρότητα της χώρας, κάνοντας μια βόλτα στην Πολίχνη και τη δική μου γειτονιά, διαπίστωσα πως η κατάσταση είναι αυτή...

...και αυτή...

Και τότε είναι που λες: "Μα καλά, εδώ ο κόσμος πεινάει κι εσύ κύριε Μαυρόπουλε ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και τη Φόρμουλα; Πώς μπορείς και σε τέτοιες εποχές το μυαλό να το 'χεις στα αθλητικά;" Αλλά μετά σκέφτεσαι: "Όχι, όχι, καλά κάνεις. Και τι; Σάμπως ο κόσμος δεν τα ξέρει, δεν τα βιώνει; Σε τι οφελεί να τα αναπαράγουμε και να του μαυρίζουμε κι άλλο την ψυχη;" Έτσι είναι, η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα είναι δεδομένη, πλέον, για όλους. Ακόμη και για τον πιο ανίδεο κάτοικο στο πιο απομακρυσμένο χωριό. Όμως τι πρέπει να γίνει; Να παρατήσουμε αυτά που αγαπάμε, αυτά που σπάνε τη ρουτίνα μας και αυτά που μάς κάνουν να ξεχνιόμαστε λιγάκι; Ρητορική ήταν η ερώτηση. Οι περισσότεροι από μας που ασχολούμαστε με τα αθλητικά, δεν το κάνουμε επειδή είμαστε κάφροι, ούτε επειδή δε νιώθουμε τι συμβαίνει αυτήν την εποχή στην Ελλάδα. Κόντρα στα σημεία των καιρών, δε θα μιζεριάσουμε... Η ζωή, φίλοι μου, είναι πολύ μικρή. Φυσικά, και θα 'χουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα και το μυαλό μας ανοιχτό. Φυσικά και θα πρέπει να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο σ' αυτά που προσπαθούν να μάς επιβάλλουν (με τη δική μας ανοχή, άλλωστε, φαύλος κύκλος είναι όλα), όμως όχι, δε θα παρατήσουμε το "ναρκωτικό" μας, γιατί τότε θα είμαστε "νεκροί"! Και το "ναρκωτικό" μας -εμού και πολλών άλλων- είναι να παρακολουθούμε και να αναλύουμε ποδόσφαιρο. Γι΄αυτό, ενώ τίποτα στη χώρα δεν κινείται, οι καφετέριες της Πολίχνης (και οποιασδήποτε περιοχής στην Ελλάδα φαντάζομαι) είναι γεμάτες. Έτσι "ξεφεύγει" η νεολαία...

Κι επειδή δε μ' αρέσει να αναπαράγω ότι φήμη κυκλοφορεί, θα τα ξαναπούμε κάπου προς τα μέσα Ιούλη, όταν οι ομάδες μας θα έχουν και πάλι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ως τότε, "keep on living..."!!! Εμείς, σας αφήνουμε με κάποιες όμορφες στιγμές από το εξωγήινο φαινόμενο Μέσι τη σεζόν που πέρασε...

Το τραγούδι της εβδομάδας

Κάθε Κυριακή στο blog μας θα ακούγεται το τραγούδι της εβδομάδας, το οποίο θα είναι μια επιλογή των συντελεστών.
Τα λόγια είναι περιττά για ακόμα μία Κυριακή. Καλή ακρόαση σε όλους!!!

Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=m8Kg8biY_sk

Άρης-ΠΑΟΚ 73-70

Ο Άρης απάντησε στον ΠΑΟΚ με το ίδιο νόμισμα, νίκησε 73-70 στο Αλεξάνδρειο και ισοφάρισε τη σειρά των μικρών τελικών σε 1-1.

Έτσι κρίθηκε:

Η μάχη στο γεμάτο "Παλέ" ήταν αμφίρροπη εξ αρχής και μήτε ο Άρης μήτε ο ΠΑΟΚ, παρά τα εκατέρωθεν ξεσπάσματα, κατάφεραν να δημιουργήσουν διαφορές ασφαλείας. Ο Μπάβτσιτς προσέφερε επτά γρήγορους πόντους στην ομάδα του Λευτέρη Σούμποτιτς (12-6), αλλά ως αντίπαλο δέος λειτούργησε ο Ντόζιερ που κράτησε τον "Δικέφαλο" κοντά στο σκορ (14-12). Όταν δε ο Μάρσαλ ανέβηκε επιθετικά, οι φιλοξενούμενοι λειτούργησαν καλύτερα. Προηγήθηκαν 18-20, 21-25 και 28-32 αναγκάζοντας τους γηπεδούχους να κυνηγούν το σκορ. Τα μακρινά σουτ έδωσαν βαθιά ανάσα στον Άρη, ο οποίος άρχισε να πατά καλύτερα στο παρκέ μετά το 44-44 στα μέσα της τρίτης περιόδου. Ο ΠΑΟΚ εντούτοις δεν έπαψε να πιστεύει στο διπλό και με τον Στίγγερς σε ηγετικό ρόλο βρέθηκε στο 48-49 και 50-54, παρά τα τέσσερα φάουλ του καθηλωμένου στον πάγκο Ντόζιερ. Το 7-0 σερί του Άρη που ακολούθησε αμέσως μετά λειτούργησε ως βάση για τη μετέπειτα επικράτηση. Ο Μπάβτσιτς απέκτησε ξανά επαφή με το καλάθι, ο Ταπούτος έδωσε ενέργεια σε ένα κομβικό σημείο, ο Άρης πέρασε 60-56 και 63-58 και αντέχοντας στην πίεση του "Δικεφάλου" (68-66, 72-70) κράτησε μέχρι τέλους τα ηνία. Μαζί απέκτησε το δικαίωμα να μείνει ζωντανός στη σειρά των μικρών τελικών.


Πηγή: http://www.contra.gr/Basketball/Hellas/A1Basket/Aris_PAOK/325639.html

Είναι μια χαρά ο Πετρόβ!

Φτηνά τη γλίτωσε ο Βιτάλι Πετρόβ, καθώς βγήκε ανέπαφος από το ατύχημα που είχε πέντε γύρους από το πέσιμο της καρό σημαίας στο Μονακό.

Ο Πετρόβ παραπονέθηκε ότι έχει πόνους στον αριστερό αστράγαλο, αλλά τελικά δεν έχει σπάσει κανένα κόκαλο.

"Μετά τη σύγκρουσή του κατά τη διάρκεια του Μονακό, ο Βιτάλι παραπονέθηκε για πόνους στον αριστερό του αστράγαλο στο ιατρικό προσωπικό, οπότε οι γιατροί τον πήγαν στο νοσοκομείο Princess Grace, για τις απαραίτητες εξετάσεις. Στο νοσοκομείο επιβεβαιώθηκε ότι δεν έχει σπάσει κανέναν κόκκαλο. Προληπτικά θα του γίνει αξονική τομογραφία σε όλο το κορμί, αλλά θα πρέπει να είναι πίσω στο πάντοκ μέσα σε λίγες ώρες", ανέφερε χαρακτηριστικά η εκθεση για τον Ρώσο.


Πηγή: http://www.sport24.gr/Sports/Motorsport/Formula1/einai_mia_xara_o_petrov.1090419.html

Και το Μονακό... ανήκει στον Φέτελ

Ο Σεμπάστιαν Φέτελ μετά τις Αυστραλία, Μαλαισία, Τουρκία και Ισπανία κατέκτησε, για πρώτη φορά στην καριέρα του, την πρώτη θέση στο Μονακό, σε ένα Grand Prix που είχε διακοπή στον 72ο γύρο και πλέον μόνο με... θαύμα θα χάσει τον φετινό τίτλο. Στη 2η θέση ο Φερνάντο Αλόνσο, τρίτος ο Τζένσον Μπάτον. Η Red Bull απέδειξε, ότι οι δρόμοι του Μόντε Κάρλο της... ανήκουν, καθώς μετά την περσινή επικράτηση του Μαρκ Γουέμπερ, ήταν η σειρά του Σεμπάστιαν Φετελ να πάρει την καρό σημαία στο πιο λαμπερό Grand Prix της χρονιάς. Η τολμηρή στρατηγική του ενός pit stop, δικαίωνε τους "κόκκινους ταύρους", όσο περνούσαν οι γύροι, ενώ και το ατύχημα που συνέβη στον 70ο γύρο, με τους Πετρόβ και Αλγκερσουάρι να συγκρούονται, έδωσε ακόμα μεγαλύτερο αέρα στο τέλος στο Γερμανό πιλότο, που στην επανεκκίνηση του αγώνα διατηρήθηκε στην κορυφή.

Οι δρόμοι του Μονακό αποδείχθηκαν φιλόξενοι για τη Red Bull, η οπιοία - η αλήθεια είναι - ότι ίδρωσε για να φτάσει στην κορυφή. Στην εκκίνηση, ο Φέτελ κράτησε την πρωτοπορία του, ο Μπάτον τον ακολουθούσε, ενώ ο Αλόνσο άφησε πίσω του τον Γουέμπερ, που για ακόμα μια φορά δεν είχε καλή εκκίνηση. Πιο πίσω και ο Ρόσμπεργκ είχε ξεκινήσει καλά, κερδίζοντας δυο θέσεις (από 7ος - 5ος), ενώ ο Χάμιλτον με το "καλημέρα" έκανε παράπονα για πρόβλημα στο ελαστικό του. Στη συνέχεια, ακολούθησε η μάχη των γρηγορότερων γύρων, με τον Φέτελ να κάνει 1:19:478 και τον Αλόνσο να του απαντάει με χρόνο 1:19:327. Μετά τον 15ο γύρο ξεκίνησε η είσοδος των πιλότων στα pits, για αλλαγή ελαστικών. Ο Φέτελ επέλεξε τη μαλακή γόμα, αλλά έχασε πάρα πολύ χρόνο, έτσι είδαμε τον Αλόνσο στην κορυφή και τον Μπάτον 2ο, με το Γερμανό να βγαίνει τρίτος. Στη συνέχεια, όμως, ο Ισπανός βρέθηκε στη 2η θέση και τον πιλότο της McLaren να είναι στην κεφαλή της κούρσας.

Χάμιλτον ο... εξολοθρευτής, Φέτελ ο θριαμβευτής

Από τον 10ο γύρο, ο Χάμιλτον, έδειξε ότι και σε αυτόν τον αγώνα θα δείξει το επιθετικό του προφίλ. Αφού πέρασε τον Σουμάχερ, σε μια εντυπωσιακή μάχη, ήρθε η σειρά του Μάσα να νιώσει τη μανία του Βρετανού. Στον 34ο γύρο μέσα στο τούνελ, ενώ ο Χάμιλτον πίεζε τον Βραζιλιάνο μέσα στο τούνελ, προήλθε σύγκρουση από την οποία ο Μάσα αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφού κατέστρεψε το μονοθέσιό του. Μάλιστα, την ίδια στιγμή, το μονοθέσιο του Σουμάχερ σταμάτησε μέσα στην πίστα, μπροστά από την είσοδο των pits. Το safety car ήταν στην πίστα, γεγονός που δεν άφησαν να περάσει ανεκμετάλλευτο οι Μπάτον και Αλόνσο που μπήκαν για αλλαγή ελαστικών. Αντιθέτως, ο Φέτελ πήγαινε με ένα pit, για να παραμείνει στην κορυφή. Η στιγμή που οι δρόμοι του Μόντε Κάρλο μεταμορφώθηκαν σε... κόλαση ήταν στον 72ο γύρο. Οι Σούτιλ, Μαλντονάδο, Γουέμπερ, Χάμιλτον, Πετρόβ και Αλλγκερσουάρι είχαν έρθει πολύ κοντά. Την... στενή επαφή δεν άντεξαν, αρχικά ο Αλγκερσουαρι που βρήκε στο πίσω μέρος του Χάμιλτον και στη συνέχεια ο Πετρόβ που έπεσε πάνω στην Toro Rosso. Σε αυτό το σημείο, διακόπηκε ο αγώνας, καθώς ο Ρώσος δεν μπορούσε να βγει από το μονοθέσιό του. Έτσι ήρθε το ασθενοφόρο για να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Ο αγώνας ξεκίνησε ύστερα από λίγα λεπτά. Το μονοθέσιο του Χάμιλτον ξεκινησε με νέες αεροτομές, ο Φέτελ είχε νέα ελαστικά και ο Γερμανός είχε την ευκαιρία να διατηρήσει την πρωτιά του και να παρει την πρώτη του νίκη στο Μοναλό - κάτι που τελικά κατάφερε. Όμως, τα απρόοπτα δεν έλειψαν, για ακόμα μια φορά, αφού λίγο πριν τελειώσει ο αγώνας, ο Χάμιλτον προσπάθησε να περάσει τον εξαιρετικό Μαλντονάδο, ο οποίος τελικά δεν κατάφερε να τερματίσει.

Έτσι, ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2010 οδήγησε τη Red Bull σε ακόμα μια νίκη και πλέον έχει βάλει τις βάσεις για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τίτλου του - αν και βρισκόμαστε ακόμα στον 6ο αγώνα της χρονιάς. O Aλόνσο έφτασε στο καλύτερο φετινό του αποτέλεσμα, με τη 2η θέση, ενώ Μπατον πήρε το τρίτο φετινό βάθρο.


H κατάταξη:

01. Φέτελ, Red Bull-Renault  2h09:38.373
02. Αλόνσο, Ferrari  +1.138
03. Μπάτον, McLaren-Mercedes + 2.378
04. Γου'εμπερ, Red Bull-Renault  +23.100
05. Κομπαγιάσι, Sauber-Ferrari  +26.900
06. Χάμιλτον, McLaren-Mercedes  +27.200
07. Σούτιλ, Force India-Mercedes  +1 lap
08. Χάιντφελντ, Renault  +1 lap
09. Μπαρικέλο, Williams-Cosworth  +1 lap
10. Μπουεμί, Toro Rosso-Ferrari  +1 lap
11. Ρόσμπεργκ, Mercedes  +1 lap
12. Ντι Ρέστα, Force India-Mercedes  +2 laps
13. Τρούλι, Lotus-Renault  +2 laps
14. Κοβαλάινεν, Lotus-Renault  +2 laps
15. Ντ' Αμπρόσιο    Virgin-Cosworth  +2 laps
16. Λιουτσι, HRT-Cosworth  +3 laps
17. Καρθικέγιαν, HRT-Cosworth  +3 laps
18. Μαλντονάδο, Williams-Cosworth  +5 laps


Εγκατέλειψαν:

Πετρόβ
Αλγκερσουάρι
Μάσα
Σουμάχερ
Γκλοκ
Πέρες (δεν ξεκίνησε)


Πηγή: http://www.sport24.gr/Sports/Motorsport/Formula1/kai_to_monako_anhkei_ston_fetel.1090317.html

Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 78-66

Ο Παναθηναϊκός έκανε το "2 στα 2" με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (78-66) και απέχει μία νίκη από τον 13ο τίτλο του τα 14 τελευταία χρόνια.

Eτσι κρίθηκε:

Ο Ολυμπιακός μπήκε στο παρκέ του ΟΑΚΑ αποφασισμένος να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του. Ηξερε ότι αυτήν ήταν η τελευταία καλή του ευκαιρία. Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς χρησιμοποιήσει ορθολογικά τους ψηλούς του τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση και ανταμείφθηκε με το 2-9 και το 10-19 που αποτέλεσε προϊόν καλής δουλειάς του Μπουρούση (αναχαίτιζε έξοχα τα πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού βγαίνοντας πάνω στον Διαμαντίδη) του Μαυροκεφαλίδη (ευστοχούσε συνεχώς από τα 4-5 μέτρα) αλλά και του Γλυνιαδάκη (πέτυχε 5 πόντους στο πρώτο ημίχρονο). Οι πράσινοι, χωρίς εύκολους πόντους στην επίθεση (είχαν πρόβλημα με τις σύνθετες άμυνες) και με τον Διαμαντίδη αποκομμένο και χωρίς ρυθμό, έψαχναν να κρατηθούν από κάπου. Πήραν ανάσες από τους πόντους του Νίκολας και του Μπατίστ και μάζεψαν τη διαφορά (22-22, 31-33) αλλά ήταν φανερό ότι κάτι τους έλειπε για να κάνουν το ξέσπασμα. Ο Σπανούλης το αντιλήφθηκε και άρχισε να σκοράρει πληγώνοντας την πρώην ομάδα με συνέπεια η διαφορά να φτάσει στο 10 (33-43) πριν ο Παναθηναϊκός μειώσει στους 6 (37-43).

Τα πράγματα στην τρίτη περίοδο άλλαξαν από τη στιγμή που οι γηπεδούχοι βρήκαν εύκολα πόντους από τον Διαμαντίδη ο οποίος προτιμούσε πια να τελειώνει τις φάσεις. Ο Παναθηναϊκός πέρασε για πρώτη φορά μπροστά στο 23’ (46-45) και έβαλε στην εξίσωση του παιχνιδιού και τον κόσμο που ανέβαζε τα ντεσιμπέλ της έντασης. Ο Ολυμπιακός (του οποίοι οι ψηλοί αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τη φθορά των φάουλ), δεν είχε σκορ ούτε από τους κοντούς του, ενώ στην άμυνα υστέρησε και είδε τον αντίπαλό του να φτάνει ακόμα και στο +5 (58-53) μετά από δύο συνεχόμενα τρίποντα του Φώτση και Νίκολας. Ο Παναθηναϊκός, αν και ισοφαρίστηκε (60-60) είχε πια την άνεση να παίξει το παιχνίδι του, να διαβάσει καλά την άμυνα του Ολυμπιακού και να εκμεταλλευτεί και το παραμικρό μισ-ματς. Αυτό ακριβώς έκανε. Η μπάλα γύριζε με υπομονή μέχρι ο ψηλός να βρει τον κατάλληλο αντίπαλο για να σκοράρει με ευκολία. Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με το επιθετικό μπλακ-άουτ του Ολυμπιακού, οδήγησε τους πράσινους στο +8 (70-62) τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος και αργότερα στο +12 (74-62). Κάπου εκεί το παιχνίδι τελείωσε. Ο αποκαμωμένος Ολυμπιακός δεν είχε πια την ψυχολογία να γυρίσει το παιχνίδι (είναι χαρακτηριστικό ότι οι ψηλοί του έχαναν πανεύκολα τα ριμπάουντ από κοντύντερους παίκτες) και ο Παναθηναϊκός, έμπειρος στη διαχείριση των καταστάσεων, έκανε το 2-0. Είναι πια το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.


Πηγή: http://www.contra.gr/Basketball/Hellas/A1Basket/Panathinaikos_Olympiacos/325662.html

Coppa... Eto'o!

Η Παλέρμο είχε τις ευκαιρίες, η Ίντερ όμως τον Ετό και με δύο γκολ του Καμερουνέζου άσου επικράτησε με 3-1 στη Ρώμη και κατέκτησε το Coppa Italia για το 2011!

Σε ένα Ολίμπικο με... 50.000 τιφόζι των Σικελών, η Παλέρμο μπήκε δυνατά και απείλησε από το 1ο λεπτό, όταν ο Ερνάντες μπήκε στην περιοχή από δεξιά και μόνος απέναντι από τον Ζούλιο Σέζαρ έστειλε την μπάλα στην εξωτερική πλευρά των διχτύων. Αυτή η φάση τόνωσε την αυτοπεποίθηση των Ροζανέρι που πήραν τον έλεγχο στο χώρο του κέντρου, κυκλοφορούσαν σωστά την μπάλα και παράλληλα πίεζαν από ψηλά όταν την έχαναν, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπουν στην Ίντερ να αναπτυχθεί. Η ομάδα του Ντέλιο Ρόσι πατούσε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο και στο 18' έφτασε μια ανάσα από το γκολ μετά τον ωραίο συνδυασμό των Παστόρε-Ίλισιτς, αλλά ο πρώτος στο τετ α τετ έχασε το κοντρόλ, δίνοντας την ευκαιρία στον Ζούλιο Σέζαρ να βγει και να μπλοκάρει. Όλα έδειχναν να πάνε καλά για τους Σικελούς, αλλά λίγο μετά όλα άλλαξαν. Ο Γκοϊάν τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε στο 24' από τον Καροτσιέρι και μέχρι να ανασυνταχθεί η ομάδα, η Ίντερ στο 26' βρήκε την ευκαιρία στην αντεπίθεση να σκοράρει. Οι Νερατζούρι πήραν την μπάλα στο κέντρο, ο Σνάιντερ έβγαλε υπέροχη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας και ο Ετό έδειξε στον Παστόρε πώς τελειώνουν τις φάσεις. Άψογο πλασέ και 1-0! Στα επόμενα λεπτά η ομάδα του Λεονάρντο πήρε τα πάνω της, αλλά γρήγορα η Παλέρμο επανέκτησε την ισορροπία της και απείλησε ξανά στο 32', με τον Μπαλζαρέτι να σουτάρει, την μπάλα να κοντράρει και μέσα σε μπέρδεμα στην καρδιά της άμυνας της Ίντερ, ο Ερνάντες έκανε την κοντινή προβολή για να μπλοκάρει ο Ζούλιο Σέζαρ.

Το ματς συνεχιζόταν με την ίδια εικόνα και στην επανάληψη, καθώς ο Ρόσι έριξε στο ματς και τον Μίκολι για την Παλέρμο, ψάχνοντας την ισοφάριση. Οι Σικελοί ήταν καλύτεροι από την Ίντερ, πίεζαν συνεχώς και μετέφεραν το ματς στο μισό γήπεδο, δημιουργώντας σε αρκετές περιπτώσεις τις προϋποθέσεις για να ισοφαρίσουν. Στα αξιοσημείωτα του ματς, πάντως, ήταν και η... τρομερή κλοτσιά στο 68' του Καροτσιέρι στον Ετό, με τον διαιτητή να δίνει την κίτρινη κάρτα, αν και θα έπρεπε να είχε προτιμήσει την κόκκινη. Όσες καλές προσπάθειες κι αν έκαναν οι Ροζανέρι, πάντως, δεν είχαν τον παίκτη για να τις τελειώσει. Αντιθέτως, οι Νερατζούρι τον έχουν, και στη δουλειά του είναι από τους καλύτερους του κόσμου! Έτσι, στο 76' ο Ετό δέχθηκε την κάθετη μπαλιά πάλι από τον Σνάιντερ και βγήκε ξανά απέναντι από τον Σιριγκού, τον οποίο νίκησε όπως και στο πρώτο ημίχρονο, για να γράψει το 2-0 και να δώσει το κύπελλο στην ομάδα του! Η Παλέρμο, βέβαια, δεν παράτησε το ματς, στο 88' κέρδισε ένα κόρνερ που δεν θα έπρεπε καθώς η μπάλα είχε βγει πριν τη γυρίσει ο Μπαλζαρέτι, αλλά ο βοηθός δεν το κατάλαβε και μετά την εκτέλεση του Μίκολι, ο Μουνιός με κεφαλιά μείωσε σε 2-1. Αμέσως μετά, στην επίθεση της Ίντερ ο Μουνιός έκοψε καθαρά την μπάλα, αλλά ο διαιτητής υπέδειξε φάουλ και του έδωσε και... κόκκινη κάρτα! Την εκτέλεση του φάουλ ανέλαβε ο Ετό και έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι! Ό,τι δεν κατάφερε ο Καμερουνέζος σε αυτή τη φάση, το πέτυχε στο επόμενο λεπτό (92') ο Μιλίτο, καθώς με κοντινό πλασέ ύστερα από γύρισμα από αριστερά διαμόρφωσε το τελικό 3-1!

Έτσι, η Ίντερ διατήρησε τον τίτλο της κυπελλούχου Ιταλίας, καθώς είχε κατακτήσει και πέρυσι το τρόπαιο, ενώ η Παλέρμο έκανε το 0/3 σε τελικούς, μετά τους χαμένους του 1974 και του 1979.

Πηγή: http://www.gazzetta.gr/article/item/197864-coppa-etoo