
Ηταν όσο πιο κακά, νοητικά και ψυχικά, προετοιμασμένη θα μπορούσε η χθεσινή εθνική ομάδα. Απορούσες αν το λεωφορείο είχε περάσει να τους μαζέψει μόλις δύο ώρες πριν από την έναρξη του παιχνιδιού ή αν πράγματι είχαν συγκεντρωθεί από την περασμένη Δευτέρα για να αφοσιωθούν στην προετοιμασία ενός τόσο σημαντικού αγώνα. Η συμπεριφορά τους, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, έδινε στον παρατηρητή την εντύπωση ότι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές επηρεάστηκαν αρνητικά από τη νίκη της Γεωργίας επί της Κροατίας, που τους έδινε την ευκαιρία να πάρουν, με μια θεωρητικά εύκολη νίκη, κεφάλι στον όμιλο. Εδιναν οι διεθνείς την εντύπωση ότι δεν τους τρελαίνει η ιδέα της πρόκρισης στο Euro 2012, ότι έχουν κουραστεί/κορεστεί από τις πολλές συμμετοχές στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης ή ότι έχουν… βαρύνει τόσο πολύ που έχουν φτάσει να παίζουν και να ζουν με την εντύπωση ότι μπορούν να νικούν έναν αντίπαλο σε επίσημο παιχνίδι διά περιπάτου. Αυτό, το χθεσινό, ήταν το πρώτο ματς που δίνει κακό βαθμό στον Φερνάντο Σάντος από την ημέρα που φόρεσε το κοστούμι της Εθνικής Ελλάδας. Οχι επειδή δεν σχεδίασε σωστά ή δεν διαχειρίστηκε καλά το παιχνίδι, αλλά επειδή παρουσίασε μια ομάδα που ήταν ψυχολογικά και νοητικά απροετοίμαστη για επίσημο αγώνα. Ο Πορτογάλος έβαλε στο ακούρευτο, κάκιστο τερέν της Μάλτας μια ομάδα που δεν είχε καταλάβει ότι η νίκη σε αυτό το ματς ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη για να επιτύχουν οι Ελληνες τον στόχο, να φτάσουν πιο κοντά στην πρόκριση στο Euro.
Η Ελλάδα πέταξε ένα ημίχρονο και όταν οι καλές ευκαιρίες χάθηκαν στο πρώτο διάστημα του β' ημιχρόνου έβαλε τον εαυτό της σε πολύ δύσκολη θέση. Ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές έψαξαν λύσεις, προσπάθησαν να παίξουν ορθόδοξα, να βάλουν ποικιλία στο παιχνίδι, αλλά κάτι η κακή ημέρα των Σαμαρά, Νίνη, κάτι ο κακός συγχρονισμός και οι κακές επιλογές από Λυμπερόπουλο και Σαλπιγγίδη, ο χρόνος πέρασε και το άγχος έγινε μεγάλος εχθρός. Αν κάτι καλό έκανε χθες η Ελλάδα στη Μάλτα είναι ότι δεν έψαξε άναρχα το γκολ και έμεινε στο σχέδιο του προπονητή της μέχρι και τα λεπτά των καθυστερήσεων, μολονότι έπαιζε με παίκτη λιγότερο και με άγχος περισσότερο. Η επιβράβευση ήρθε με το buzzer-beater του Τοροσίδη. Αντί να χτυπούν οι Ελληνες το κεφάλι, φίλησαν το κεφάλι που τους έδωσε τη νίκη και το κεφάλι στον όμιλο. Αν ήταν να νικήσει, καλώς νίκησε με αυτόν τον τρόπο, με τέτοια λαχτάρα αυτή η Ελλάδα χθες στη Μάλτα. Μήπως και βάλει μυαλό, προσγειωθεί και αντιληφθεί ότι μπορεί να νικά μόνο όταν παίζει με το μαχαίρι στα δόντια κι όχι όταν περπατά με ύφος χιλίων Κριστιάνο Ρονάλντο στο μαλτέζικο λιβάδι. Σαν να μην έφυγε ποτέ ο Ρεχάγκελ, της Εθνικής της χαμογέλασαν και το αποτέλεσμα της Τιφλίδας και το αποτέλεσμα της Μάλτας. Και κάπως έτσι, μολονότι απροετοίμαστη, η Ελλάδα κάθεται από χθες στη θέση του οδηγού του ομίλου της στα προκριματικά του Euro. Αν θέλει να μην πέσει, καιρός να ξαναβάλει το μυαλό στο κεφάλι της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου