Από άλλον πλανήτη...

του Βασίλη Μαυρόπουλου

Είναι για πολλούς η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών σε συλλογικό επίπεδο. Για άλλους, ένα υπερφυσικό φαινόμενο και για κάποιους άλλους απλά η Μπαρτσελόνα. Τι να πει κανείς γι' αυτήν την ομάδα; Για την υπερδύναμη του σύγχρονου ποδοσφαίρου μπορούν να χυθούν τόνοι μελανιού και ουσιαστικά να μην έχει ειπωθεί τίποτα.

Η Μπαρτσελόνα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να τραβάει όλα τα ποδοσφαιρόφιλα βλέμματα πάνω της. Δεν είναι μόνο οι νίκες που πετυχαίνει και οι συνεπακόλουθοι τίτλοι (αυτό το έκανε και η Ρεάλ Μαδρίτης του Ντελ Μπόσκε και σε μεγάλο βαθμό η Ίντερ του Ζοζέ Μουρίνιο), είναι ο τρόπος με τον οποίο τα καταφέρνει που σε κάθε περίπτωση είναι εμφατικός. Η Μπάρτσα, λοιπόν, είναι εγωίστρια ομάδα... Και αυτό γιατί οι ποδοσφαιριστές της είναι "μοναχοφάιδες" και θέλουν να έχουν συνεχώς την μπάλα στα πόδια τους. Εξαναγκάζουν τον κάθε τους αντίπαλο να παίζει αμυντικογενές ποδόσφαιρο για να τους αντιμετωπίσει. Το θέμα, όμως, είναι πως η ομάδα αυτή δείχνει να μην αντιμετωπίζεται με κανέναν τρόπο. Έχοντας 65%-70% ουσιώδη κατοχή σε κάθε παιχνίδι γοητεύει τους πάντες και έχει μόνο φίλους στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Στον χώρο του κέντρου κυριαρχούν οι εξωγήινες ποδοσφαιρικές μορφές των Τσάβι και Ινιέστα, στην επίθεση βρίσκεται ο Μέσι, οπότε αυτό τα λέει όλα. Ούτε στην άμυνα, όμως, υστερεί. Κάτω από τα δοκάρια της έχει τον Βίκτορ Βαλντές που είναι ο πιο φορμαρισμένος Ισπανός τερματοφύλακας αυτήν τη στιγμή, ενώ στα σέντερ μπακ το δίδυμο Πουγιόλ και Πικέ έχει δέσει ιδανικά. Τι κάνουν, λοιπόν, όλοι αυτοί αν χάσουν την μπάλα από τα πόδια τους; Ως γνήσιοι εγωιστές αφηνιάζουν, την ξανακερδίζουν σε χρόνο ντετέ και συνεχίζουν να μας προσφέρουν στιγμές υπερθεάματος με μας να παρακολουθούμε με ανοιχτό το στόμα τους μαγικούς τους συνδυασμούς που αν δεν καταλήγουν σε κάποιο γκολ, σίγουρα καταλήγουν σε μια απίστευτα χαμένη ευκαιρία.

Αυτή είναι η εξωγήινη Μπαρτσελόνα, η οποία στον πάγκο της έχει τον κ. Πεπ Γκουαρδιόλα, αλλά και τον κ. Μάκη Χάβο να είχε, δε νομίζω να τα πήγαινε χειρότερα. Η ομάδα αυτή δεν έχει ανάγκη από προπονητή για να διαπρέψει, οι παίκτες της έχουν στο αίμα τους την ποδοσφαιρική πειθαρχία και σεμνότητα και ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις όποιες αναποδιές τους τυχαίνουν. Είναι αυτοί οι ποδοσφαιριστές που την έχουν καταστήσει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο στην Primera Division (οι Καταλανοί βρίσκονται οχτώ βαθμούς μπροστά από τη μισητή αντίπαλο τους Ρεάλ Μαδρίτης), είναι αυτοί που την έφεραν ως τον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας (θα αντιμετωπίσουν τη Ρεάλ σε έναν μεγάλο el classico τελικό) και είναι αυτοί που λογικά (μετά το 5-1 του πρώτου αγώνα με τη Σαχτάρ) την έφεραν σ' έναν el classsico ημιτελικό Champion's League με τη Ρεάλ Μαδρίτης (βάση λογικής η Ρεάλ του Μουρίνιο θα υπερασπιστεί το 4-0 του Μπερναμπέου στον επαναληπτικό με την Τότεναμ στην Αγγλία). Για πολλούς η ομάδα αυτή παίζει ποδόσφαιρο βγαλμένο από παιχνιδομηχανή, για άλλους αυτά που κάνει η Μπάρτσα ούτε στις παιχνιδομηχανές δεν μπορούν να γίνουν...

Απολαύστε για τα επόμενα οχτώ λεπτά κάτι από την Μπαρτσελόνα της περσινής σεζόν. Αν βάζαμε φετινό βίντεο, θα ήταν ελλιπές, καθώς η χρονιά δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί...